Bubbels & tarantula's enzo..

Het werkt! Al dagenlang is het gewoon weer gezellig met de mensen die we tegenkomen in het commerciële. Zowel met de Cambodjanen als met de Europeanen - die we ook op grote schaal treffen in het zeer toeristische Siem Reap. We hebben geaccepteerd dat er in Cambodja forse toeristenprijzen zijn en kijken gewoon goed wat we wel en niet doen. Maar er zijn geen vervelende situaties meer deze dagen. Fijn. 

Bijzonder diner..
We zitten in een hotelletje dat gerund wordt door Fransen, lunchen in een tentje van een vriendelijke Belg, eten soep in onze 'Franse enclave' (waar automatisch een glas rode wijn wordt neergezet en het Franse campingevoel extra versterkt wordt door de jeux de boulesbaan en een groep oude Fransmannetjes die veel 'merde' en 'putain' roepen de hele dag, heerlijk!). Voor ons oudjaarsmaal schuiven we aan bij een (andere) volle Fransoos met glimwangen, die ons een glas bubbels inschenkt omdat hij alvast een feestje is begonnen met zijn personeel. Zijn hippe, kleine restaurantje heet 'Bugs café' en ja, dat is wat je denkt dat het is.. Chiel had op zijn bucketlist staan dat hij schorpioen wilde eten en dat is gelukt. Het kleine, pikzwarte beestje is flink geroosterd en crispy als een Japans nootje. Het heeft van zichzelf geen uitgesproken smaak, maar de beestjes worden geserveerd met een smakelijke salade. En ja; ik heb dus ook een stukje geprobeerd. Ik, mietje der mietjes, die vroeger al zat te kokhalzen bij alleen al het zíen van (onzin)programma's als Fear Factor. ;) 

Bubbels & krokodil 
Zelf heb ik 'Croc à la Francaise' besteld en dat is erg lekker. Volgens de Fransoos kost het veel tijd om het taaie vlees van de krokodillenstaart te bereiden - het enige deel dat gegeten wordt. 'En als de Cambodjanen alleen dát stuk eten, weet je dat de rest echt niet eetbaar is. Want Cambodjanen eten álles,' legt de eigenaar uit. De krokodillen worden hier gefokt, dus dat is even erg of geaccepteerd als dat we thuis koeien eten, denk ik. Dat het bereiden lang duurt, maakt me geen reet uit; ik heb namelijk ineens úren de tijd; nippend van het zeldzame bubbelgenoegen.. Jee, wat is dat weer lekker na zeven maanden zeg! 

Bijzondere kaart 
De krokodillenstaart smaakt prima, met een lekker sausje erbij. Het vlees lijkt op iets tussen kip en vis in, maar met de textuur van redelijk malse, maar stevige kip. De Fransman vertelt ons uitgebreid over de 'bugs' en andere creepy critters. Op de menukaart staan bijvoorbeeld mierenloempia's, de 'bug mac', sprinkhaanmuffins en nog veel meer aparte combi's. Maar het engste van alles komt gewoon gratis bij de eerste cocktail... Dus Chiel bestelt direct een Long Island. Gruwend kijk ik naar het spiesje waaraan - heel casual tussen de stukken ui en paprika geprikt - het lijf, de kop en de lange, harige poten van een gefrituurde tarantula uitpuilen... Iiieeehhh! Chiel knaagt het beestje argeloos weg, maar vraagt wel of ik foto's maak, haha. ;)

Feesten tot het licht wordt 
We hebben daarna afgesproken met de Roemeense Surgeui en Duitse Ruth, twee vrienden die samen reizen: hij voor een jaar en zij gaat voor drie weken mee. We hebben hen in ons hotel in Siem Reap leren kennen en gaan samen oud en nieuw vieren. Het is super gezellig... Heel Siem Reap is erop uitgetrokken en vult massaal 'Pub Street', natuurlijk samen met tig, tig, tig toeristen. De café's, restaurants en straten puilen helemaal uit, maar de sfeer is heel goed: blij en gezellig. Geen grimmigheid of gelazer. Zelf staan we helemaal boven op het dakterras van een restaurant uit te kijken over de massa's op straat. Met een fles Bombay, vier plastic glazen en een hoop blikjes tonic. Iedereen is zo aan het feesten en wij met hen. Mooi feestje.. 

Met de tuc tuc richting het nieuwe jaar 
En dan laten we ons om kwart voor vijf in de ochtend ophalen door een tuctuc die ons voor het ochtendgloren naar Angkor Wat brengt.. Meteen door ja. Let the new year begin! Het is echt bijzonder om dat hier in Angkor te doen. Gevieren zitten we op een grasheuvel en langzaam komen de eerste zonnestralen achter de machtig grote tempel tevoorschijn. Deze allergrootste der tempels van Angkor, is gebouwd in de 12e eeuw in opdracht van de boeddhistische koning Suryavarman II. Massa's andere toeristen hadden blijkbaar net als wij het dus toch niet erg lumineuze idee dat er op nieuwjaarsdag vast geen hond te bekennen zou zijn bij de tempels... Pfff, haha! 

Tempel-tax
Vanaf dan is het één grote tour-de-tempel; langs zeven uiteenlopende grote jongens van de vele tempelcomplexen. Zie ook de foto's (later kan ik er meer uploaden, nu een paar). Wat ben ik verder blij dat ik niet bellenblazend hoef te fietsen vandaag zeg! Bij sommige tempels is het net alsof je rondloopt in een 2.0 versie van de Indiana Jones decors.. Héél gaaf - en gelukkig zonder die knuppel tegen te komen die in de film speelt. Da's ook een factor! Angkor Wat is echt een aanrader. Zelfs voor een ieder die al een tijd of vaak in Azië heeft gereisd en in alle stille heimelijkheid lijdt aan 'tempelmoeheid' (je hebt er teveel gezien en vooral ook teveel van hetzelfde soort. Je doet misschien alsof het je nog interesseert, maar eigenlijk blijf je liever in bed liggen. Dan heb je het dus té ver gestretcht met de tempels.. De rek is uit het elasthiek der interesse.)

Maar al kun je geen museum (speerpunten en kleipotten!) of tempel meer zien; dan toch moet je naar deze complexen gaan. Het is anders dan wat je eerder zag (al wordt één tempel wel eens vergeleken met de Indonesische Burubudur), het is immens en ze zijn verschillend van elkaar. Gaan!