Bye Mongolia :( Hello China :)

28 juli 2014 - Beijing, China

Vandaag is de laatste dag dat we door Mongolie fietsen. Wel jammer hoor, dat we dit mooie, geweldige land alweer achter ons laten. Maar voor mijn gevoel hebben we een hoop gezien en gedaan en we kunnen altijd weer terugkomen. Misschien volgende keer zelfs zonder visum (dank je wel voor de info Max!).. En we hebben ook zin in een nieuw land. 

China. Een land waar de meningen bijna zo over verdeeld lijken als over India; you hate it or you love it. There is nothing inbetween. Althans, dat is wat ik van andere reizigers heb vernomen. De een vindt de Chinezen vooral onbetrouwbaar en vervelend, bijvoorbeeld  omdat ze toeristen altijd afzetten en de ander vindt Chinezen schatten van mensen, betaalde soms maar 2,50 voor een net hotel en werd overladen met cadeautjes. Maar die dingen zijn zo persoonlijk. Want de man die zo dol is op de Chinezen, moet niks van Mongolen hebben. Onaardig, onbehulpzaam en ongeinteresseerd vindt hij ze. Kan me niet voorstellen dat je de Mongolen zo percipieert, tenzij je alleen maar dronkaards tegenkomt. Maar het is toch iemands ongezouten mening.. Dus wat iedereen er ook over zegt; we gaan het gewoon zelf weer zien en beleven. Hebben expres niet te veel gelezen over China om met frisse blik binnen te komen. Een landkaart hebben we, de digitale LP van China en oms boerenverstand; daar moeten we het voorlopig even mee doen.

We zijn vanochtend voor dag en dauw opgestaan voor de laatste 45 kilometer en om vroeg bij de grens te zijn. In de ochtend heb je de beste kans op een lift, want fietsend de grens overgaan is natuurlijk uitgesloten. In het kleine gehucht Zamyn Uud halen we een paar flessen gekoelde ijsthee. Jemig wat een godendrank is dat... In de schaduw en helemaal bezweet. We snakken naar een douche na drie dagen fietsen en besluiten het grensvarkentje snel te wassen. 

Daarom spreken we een paar chauffeurs aan met de vraag of we met hen meekunnen de grenst over. Die verwijzen ons naar een andere doorgang (vermoedelijk voor personen inplaats van cargo) en daar doen we hetzelfde. De Mongoolse douanier die onze papieren niet eens echt bekijkt, maant ons in een Russische jeep te stappen. De bestuurder vindt het prima en zo komt het dat we met deze jeep de grens over gaan. Dat blijkt bewerkelijker dan verwacht. Onze bagage moet allemaal (behalve de fietsen) door de xray controle en dat maar liefst bij drie verschillende punten! Tja, ik moet hier wel aan toevoegen dat we dan al wel ten prooi zijn aan het Chinese regime. Niks voor Mongolen om de mensen zo streng te controleren.. Zelf moeten we ook drie poortjes door voordat we een paspoortstempel krijgen. 

Maar dat lukt allemaal soepel. De fietsen zijn een ander verhaal. De bestuurder moet lullen als Brugman - terwijl wij in het passagiersgedeelte van wat lijkt op een luchthaven de uitkomst afwachten - om de Chinese officiers te overtuigen dat de fietsen mee moeten de grens over. Maar ze vinden de fietsen raar. En wat deze grensmannen niet kennen, dat eten ze niet, zoveel is duidelijk. Heel ineens gaat iedereen met pauze. Het is alsof er een schoolbel is afgegaan, want plots laat iedere officier uit zijn handen vallen waar hij mee bezig is en snelt naar binnen. Naar een kantine? Een koffiebar? Daar komen we niet achter. Wij wachten met ieder een fles met water aangelengd ananassap in de hand. Onze bestuurder wordt bijna een uur langer aan de tand gevoeld dan alle andere bestuurders. 

Maar dan mogen we weer instappen en rijden we nog door tig controleposten waar ze om onze paspoorten vragen, dan nog een paar dreigend uitziende poorten door (daar staat bij dat je er niet tussen moet stil gaan staan met je auto en ik fantaseer dat je dan heftig onder stroom komt te staan of misschien teveel rontgenstraling ondergaat) en dan... zijn we in China!

Foto’s

5 Reacties

  1. Trees:
    30 juli 2014
    Ik heb genoten van Mongolië! (-_0)
    Ben heel benieuwd naar China.
  2. Leslee:
    30 juli 2014
    Bye Bye Mongolia, enjoy het bizarre China!
  3. Sanne & Michiel:
    30 juli 2014
    Wat leuk Trees! En Leslee, je hebt helemaal gelijk..wat is China crazy zeg, maar vind het geweldig... Waar ben jij geweest in China?
  4. Ria:
    30 juli 2014
    Ik geniet elke keer weer van jullie verhalen ben benieuwd hoe het er in china aan toe gaat
  5. Sanne & Michiel:
    31 juli 2014
    Dank je Ria, erg leuk dat je ervan geniet :)) China vinden we ook het einde, nieuwe verslagen volgen snel!