Choyr
9 juni 2014 - Tsjojr, Mongolië
We hebben ons tentje weer opgezet naast een ger die vlak naast de weg staat, op een dor stuk land aan het begin van het plaatsje Choyr. We maken noedels (shit, deze verhalen worden saai; noedels koken, tent opzetten...) en genieten nog van de windstille avond en de ondergaande zon. Dit is echt het gevoel van op reis zijn, zo aan het eind van de dag vol nieuwe indrukken..
's Ochtends worden we gewekt door een kleine zandstorm. Toch wel leuker die diversiteit in hoe je gewekt wordt dan immer diezelfde toon van onze Hollandse alarmklok ;) routineus vouwen we ook nu ons tentje in. Scheelt weer een scrubsessie dat we nu gezandstraald worden, haha. ;)
De LP vertelt niet veel over het stadje waar we nu zijn beland. Het heeft een Sovjet legerbasis gehad die er nu doodstil bij ligt en ontoegankelijk is voor toeristen. Niet dat ik het had willen zien. In het plaatsje zelf wonen zo'n 13.000 inwoners. Daarvan is de volgende dag weinig te merken; het lijkt er uitgestorven. Misschien komt het door de harde wind die vlagen stof en fijnzand doet opwaaien? Het is inderdaad onaangenaam om nu buiten te zijn.
Veel gebouwen zijn hier half gestript en alles staat er armoedig bij. Geen plek om lang te blijven. We vinden een supermarktje waar helaas alleen zoete broodjes over de toonbank gaan. Een aardige Amerikaan die ook net komt inslaan wijst ons de enige plek in de stad met wifi. Hij woont twee jaar in dit gat voor een vrijwilligersproject. Zegt dat het best prima is hier, maar dat komt niet heel overtuigend over. We praten nog een tijd met hem en hij lijkt blij weer eens westerlingen te spreken.
We eten heerlijke soep in het kleine restaurantje en uploaden weer wat stukjes voor jullie :) we hopen dat jullie het leuk vinden om ons op deze manier te volgen!
Blijf schrijven dus!
Blijf schrijven dus!
Ps
Wij eten nog een biefstukje met friet en een rood wijntje erbij. Ik hoor wel wanneer ik hagelslag en pindakaas op moet sturen. ;-)