Cranky van de crank-as..
28 april 2014 - Den Haag, Nederland
Alle goede voorbereidingen ten spijt; soms zitten er dingen tegen. Bijvoorbeeld de eerste proefrit op de Seiran. Chiel had me gewaarschuwd dat ik niet mocht trappen in de bocht. Dat omdat mijn frame-buis een heel eind is ingeschoven vanwege mijn korte pootjes. Gevolg is dat de trappers bij het sturen tegen de band aan komen.. Niet handig!
Tijdens het fietsen bleek ook dat ik HELEMAAL niet moest sturen tijdens het trappen (ook niet een heeel klein beetje), want dat ging gewoon niet samen.
De eerste keer dat ik dat wel deed (want dat sturen is toch echt wel gebruikelijk tijdens het trappen; zeker als je net wegrijdt bij een stoplicht) stond ik direct stil op een autoweg. Alle jalapeno-passie kwam boven. En nadat ik direct geslaagd was voor een spontane mondelinge overhoring 'Haagse Krachttermen', riep ik dat ik wel op de mountainbike ging tijdens onze reis. Chiel moest lachen en zei: 'Ik heb nog niet de oplossing, maar die komt wel.' Het mooie is dat we allebei dat situationele jalapeno-drift-temperament in ons hebben en het daarom ook van elkaar heel goed begrijpen. Gelukkig hebben we die momenten nooit tegelijk; het gaat om andere onderwerpen. En altijd als de een zo'n moment heeft, dan deëscaleert de ander de boel. Er gaat gelukkig nooit olie op het vuur.
Heeeel voorzichtig zijn we naar huis gefietst. Zonder valpartijen en verdere peper-tirades. Chiel had al een aantal oplossingen bedacht en belde zijn collega Sjon, een doorgewinterd wereldfietser die al zoveel technische uitdagingen aan de hand heeft gehad, dat hij van zoiets niet opkijkt. En inderdaad, grinnikend kwam hij met een aantal ideeën. We kunnen weer verder en ik heb voorlopig het alternatief van de mountainbike weer even losgelaten... ;-)
Kan ik alvast een beetje voorgenieten!