Gedag

2 juni 2014 - Ulaanbaatar, Mongolië

Dan de dag van vertrek; op de valreep maken we nog schoon in ons huisje, pakken de laatste dingen in, kussen Chiels moeder gedag en rijden dan met de oldtimer brandweerbus (geleend van goede vrienden) naar Chiels zusje en zwager. Samen met hen gaan we naar Schiphol. Chiel had de nacht ervoor de fietsen al stevig ingepakt in dozen en in de bus gelegd. Met een rustig gangetje tuffen we die kant op. Onderweg krijgen we nog meer lieve cadeautjes van mijn engelenschoonzusje en haar vriend; nog een nieuw envelopje met Mongools geld. Ze hebben ons zoveel geholpen met advies, een spot, een camera en wat al niet meer. De hele reis wordt gevuld met laatste tips. Ze hebben samen heel veel gereisd (in een reis bv de omtrek van de wereld afgelegd) en Mongolie is een van hun favorieten. 

Op Schiphol is het een heel gemanouvreer met de enorme fietsdozen op de karretjes tussen alle plantenbakken door. En we passen met wat gedraai net door de schuifdeuren van de hal. Dan trekken we een enorme rol rekfolie voor de dag en met hulp van ontzettend attent grondpersoneel wikkelen we alle dozen en tassen goed in. Vast geen overbodige luxe als je weet hoe lomp er met ingecheckte bagage wordt gesmeten. Ik zat een keer uit het raampje te kijken hoe de bagage in het vliegtuig ging en wilde spontaan weer uitstappen om de heren inpak aan hun verstand te peuteren dat zelfs stevige bagage met zorg moet worden behandeld. Tuurlijk is er weinig tijd, maar de schade is soms niet te overzien. Hopen dat het allemaal goedkomt.