Gepingpong in de piramide van Maslow

In Mandalgovi verblijven we in wat de LP 'a Sovjet dinosaur' noemt; een niet onderhouden en afgeragd hotel dat het overigens niet aan karakter ontbeert. Het is eigenlijk echt een leuk hotel. Eten doen we in een ander hotel. Koreaans voor een habbekrats, erg lekker. We praten over of we in deze trip nog naar Zuid-Korea zullen gaan. En over dat het toch ook echt wel gaaf was om vier dagen in de echte middle of nowhere te rijden. En dat het ook mooi is dat dat weer klaar is. Buiten regelen we met hulp van een docente Engels een lift naar Choyr. Dat stuk hadden we al gepland met een auto te doen en ik trek het nog slecht in de volle zon met mijn hoofdpijn. De volgende dag kunnen we tegen betaling meerijden met iemand naar het ons inmiddels zo bekende stadje.

In Choyr aangekomen kunnen we even bijkomen van een letterlijk schokkende rit in een grote afgeragde Renaultbus over onverhard Zuid Oostelijk Mongolie. Gezien het merk van deze rammelbus zijn we hooglijk verbaasd dat de ouwe jongen ons zonder tussentijdse spoedreparaties naar de bestemming brengt.. In Choyr staan Chingerel en Ulama ons op te wachten, de schatten! Chingerel vliegt me om de hals. Het lukt ons alleen niet om die avond nog een biertje te komen doen in The Green House. We zijn op.

Maar het voelt zo goed om langzaam maar gestaag weer eventjes 'terug omhoog te kruipen in de piramide van Maslow'; een ijskoude douche doet wonderen. Het is geweldig om weer in een wasbak onze inmiddels allemaal vuile kleren te kunnen wassen. Met ijskoud water, een uit de kluiten gewassen houten nagelborstel en een klein zeepje. Je zou het niet geloven als ik hier opschreef hoe lang het duurt voordat de witte wasbak niet meer bruin uitslaat van het modderwater dat onze afritsbroeken afgeven... Ik kan het zelf bijna niet geloven. Maar je rijdt natuurlijk de ganse dag door het stof als je aan het offroaden bent. Het is ook geweldig om gewoon op een fatsoenlijk bed te zitten en in alle rust mijn net gewassen haar te kammen. Die simpele, basale dingen. 

Ik heb er over nagedacht dat we in ons dagelijks leven eigenlijk zo hoog in de piramide van Maslow zitten, dat we de mogelijkheid hebben ervoor te kiezen soms 'een stapje in terug tedoen' in de piramide... Eigenlijk een heel gek idee dat dat ook nog zo leuk is. In die 'stapje-lager-dagen' zijn we bezig met van a naar b komen, een plek vinden om de tent op te zetten, genoeg water te vinden en meer van die levens-basics. En ik vind het geweldig, vooral het vele fietsen, de hele dag in de natuur zijn en in de middle of nowhere met Chiel zijn. 

Maar ik heb het ook nodig om af en toe heel even uit die verzengende hitte en fel stralende zon te zijn. En weer even op te laden aan die 'stapje-hoger-gemakken' uit de piramide. Zoals dat je je huis even niet zelf op hoeft te zetten, je bed niet op hoeft te blazen en gewoon rechtop door je huis kunt lopen. Je tanden kunt poetsen boven een wasbak (in plaats van boven de prairie je tandenborstel 'schoon' te spugen met het water uit een fles waar allerlei vreemde organismes in drijven; fijn dat water uit de bron, haha). 

Chiel mist in onze kampeerdagen vooral de douche. Daarom wisselen we het gewoon af; meestal lekker kamperen en af en toe even 'resetten' in een goedkoop hotelletje. Ons Mongoolse visum loopt bijna af en daarom gaan we snel weer fietsen naar de Chinese grens, om vanaf daar een nieuwe en weer heel andere cultuur te leren kennen..