Halloween in Hanoi
30 oktober 2014 - Hanoi (Ha Noi), Vietnam
Als we vannacht als laatsten de luchthaven van Hanoi verlaten, is het buiten aangenaam stil en vredig. Er rijdt geen kip en er loopt alleen een heel grote rat razendsnel weg voor onze fietsen. Waarschijnlijk zat hij ook te genieten van de rust - tot wij die zo rücksichtlos verstoorden met ons geouwehoer over de stilte. De sfeer hier in Vietnam voelt op een of andere onverklaarbare wijze meteen heel goed. Grappig hoe je een paar uurtjes kunt vliegen en ergens kunt belanden waar de sfeer weer zo heel anders voelt dan op de plek waar je vertrok. Het is natuurlijk alleen een eerste indruk, maar toch.
En het ruikt lekker in Vietnam... 'I love the smell of 'Nam in the morning..' De geur komt heel vaag bekend voor, maar ik kan hem niet plaatsen. Het archief-mannetje van mijn brein is al in slaap gevallen; bovenop een stapel nog te ordenen paperassen. 'Morgen weer een dag,' lijkt hij te hebben gedacht. En dat geldt ook voor ons. Moe van de reis strijken we neer in ons hotelbed: straks bij daglicht gaan we verder kennismaken met dit enige land naast Mongolië dat we vooraf op ons reisplan hadden gezet.
Die eerste goede indruk breidt zich de volgende dag verder uit. De mensen van het hotel zijn ontzettend aardig en ze hadden rozenblaadjes in onze handdoeken gestopt. Van die leuke kleine dingetjes die een verblijf ergens charme geven. Na het ontbijt fietsen we in dertig kilometer over een grote, drukke weg naar 'Old Quarter'; een sfeervolle, drukke wijk in Hanoi. In ons guesthouse daar ('Non Profit House'; aanrader: geweldige prijs-kwaliteit verhouding en veel leuke mensen, inclusief het personeel) maken we vrienden voor een tijdje: met de Zweedse Johanna en Britse Ian zijn we drie dagen op pad in de stad. We vieren Halloween in een of ander hotel, eten sushi en veel Vietnamees, drinken niet het beste, maar wel het goedkoopste bier ooit in 'beer street': 18 eurocent per pul. Verder gaan we naar twee jazzclubs met live optredens, om daarna lekker lame te gaan tafelvoetballen in een club en deze toch al perfecte avond af te sluiten met het klassieke stap-concept van kebab op straat.
Tineke heeft nog een tasje uit Sapa.
ik doe het je niet na. Nou, dat fietsen ook natuurlijk niet.
blijft fantastisch om jullie berichten te lezen.
tot ziens over.......