Kleipotten en klederdracht

Gelukkig verlopen niet alle avonden die we hier in UB doorbrengen zoals die met 'mannetje'. We komen  twee van de vrouwen op straat tegen en het gaat gelukkig goed met hem; hij is aan het bijkomen van die wilde nacht in de stad. De vrouwen willen vanavond weer met ons afspreken, maar dat wimpelen we maar voorzichtigjes af.. Een zo'n Fightclub-nacht is ons meer dan genoeg.. 

En daarom - als schril contrast daar tegenover - gaan we vanavond gevieren naar een gratis openluchtconcert op Sukhbataar Square. En het is ongelooflijk mooi. Er is vast heel veel budget tegenaan gegooid, want we zien een reeks prachtige, verkorte versies van Carmen, Figaro (Largo al factotum), het Zwanenmeer en nog tal van andere bekende operastukken en bijzondere balletoptredens. De stukken zijn geen van allen Mongools, maar worden allemaal wel door Mongolen uitgevoerd. Erg leuk en goed. De Mozarts en Beethovens vliegen ons om de oren.. Er is een enorm koor, een orkest, operazangers en -zangeressen en een balletgroep. 

We bezoeken voor de culturele balans van deze stadsdagen ook nog het Nationaal Museum en daar vind ik vooral de traditionele kledij erg prachtig om te zien. Wel veertig jurk-gewaden in diverse kleuren en gemaakt met verschillende stoffen; effen en met motieven. (Zie ook de foto's op de blog) Iedere regio heeft zo zijn eigen stijl en stoffen, vooral georienteerd op de lokale cultuur en natuurlijk de weersomstandigheden. Er zijn jurken (genaamd 'del') voor mannen, vrouwen en kinderen. Verder zien we voor ieder seizoen en geslacht andere hoeden en natuurlijk de mooie met borduursels versierde puntlaarzen die iedereen droeg. De haardracht van (getrouwde) vrouwen is ook bijzonder. Het haar is soms verdeeld naar beide zijkanten van het gezicht en dan aan weerszijden behangen met zware zilveren ornamenten. Ook werd het haar vaak 'verlijmd'. Dan was het een breed uitstaande gelijmde platte staart, die onder de kin verdween in de ornamenten. Bizar dat ze het haar echt aan elkaar lijmden. Leo vindt het prachtig. Leuk detail: de meeste Mongolen hebben nog steeds iets van traditionele kledij in de kast. Zo trok Chingerel ook haar 'del' aan toen het kouder werd op een avond in Ikh Nart. Ze vertelde erbij hoe handig die zijn: als het koud is zijn ze lekker warm en als het warm is, houdt de del je koel.

Zo snel als dat gaat op de slippers, snel ik voorbij de collecties speerpunten, pijlen, kapotte kleien kookpotten en stenen handbijlen; die heb je in mijn opinie namelijk overal. En ik zit inmiddels een beetje aan mijn pijlen- en pottentax. Saaaaaaaiiiii! Dat zeg ik ook vol passie en hard tegen Chiel als ik die tussen de glazen gluurkooien met bijna vergane opbaarsels tegenkom: 'SAAAI he?!!' Hij kijkt heel verbaasd. Maar snapt wel wat ik bedoel als ik uitleg dat je die gare pijlpunten overal wel ziet.. Eigenlijk vindt hij dat ook. Maar hij vindt de vroegste vondsten uit het land bijvoorbeeld wel weer gaaf; onder andere skeletten van mensen die met hun paarden begraven zijn in berggrotten.

Ik vind het leuker om te zien wat juist de Mongolen onderscheidt van andere culturen. Erg indrukwekkend op dat vlak is de kaart waarop 'The great Mongol empire' is afgebeeld. Daar valt te zien dat Djingis in de hoogtijdagen van het rijk met zijn mannen een gebied had ingenomen dat strekte van Oekraine tot en met Thailand. Bizar groot. Hij schijnt te zijn gestorven vlak voordat hij ook West-Europa kon bezetten. En de Christelijke Europeanen wisten dat niet; hadden alleen heel plots de troepen zien terugtrekken en zagen hun gebeden daarmee verhoord worden.. Ook erg mooi vind ik de bontversierde paardenzadels en de oorlogs-outfit van Djingis Khan en zijn strijdpaard. Zo te zien bestaat het grootste deel van de harnassen van man en dier uit leren stukken.