Koud bier in de hete bron (hemel op aarde)

Omdat we per se naar een natuurlijke hete bron willen, fietsen we van San José vandaag maar 45 kilometer. We komen aan bij een krakemikkig en op zwarte rotsen gelegen beachresort. Alles in het resort is toe aan onderhoud, maar wat geeft het? We hebben een hete bron gevonden; iets waar we in Mongolië, China en Taiwan naarstig naar op zoek waren, maar nog niet hadden gevonden. Of wel gevonden, maar gesloten aangetroffen. 

EN: we hebben een huisje óp het strand. Damn, dat heb ik nog nooit gehad! Ook al is het nog zo armoedig, geeft niks. De andere huisjes zijn niet bezet, dus dat maakt het strand een soort privéstrandje.. Love it! Als we onze fietsen en bagage achter slot en grendel hebben (voor diefstal wordt in de Filipijnen werkelijk overal gewaarschuwd), gaan we de hete bronnen bekijken. Hoog in de rotsen, schuin boven de zee, vinden we twee minizwembadjes, in het steen verzonken. Met heet water dat naar zwavel ruikt. Yep, hier is duidelijk de bron! 

In het restaurant drinken een koud San Miguel biertje (wordt in dit land gebrouwen) en bestellen zoveel mogelijk eten. Nadat we tenauwernood de valse en luide (a true killer combo!) karaoke hebben overleefd (als je al echt niet kan zingen, waarom kies je dan ook nog de allermoeilijkste nummers uit?) vertrekken we gewikkeld in badlakens en gewapend met een emmer met ijs en biertjes richting het warme zwembadje. Hemel! Tot in het holst van de nacht naar de sterren staren met mijn lief. Hemel op aarde..