Night riders..

Op een of andere manier vind ik het nog leuker om 's avonds te fietsen, in het betrekkelijke duister van deze immense stad.. Het heeft iets mysterieus en vredigs. Van grote, drukke verkeersstraten tot de parken en de kleinere straatjes zonder al te veel verkeer; het is allemaal leuk om doorheen te fietsen. Waar het in Mongolie trouwens maar nooit echt pikdonker werd en onchristelijk vroeg het licht weer opdook, lijkt hier wel een soort avondklok te zijn ingesteld: om acht uur is het stikdonker. En natuurlijk koeler dan overdag. Zelfs het verkeer lijkt iets 'afgekoeld' in de avonduren. Dan wordt er toch minder gestoord gereden.

Opvallend                                                                                                               Overdag zijn wij evenzeer een attractie voor de Chinezen als de stad dat voor ons is. Als we in het filmmuseum of de verboden stad zijn, willen de mensen met ons op de foto; de culturele plek waar ze een kaartje voor betaald hebben, kan ze ineens gestolen worden. Als er 1 mondige tiener over de dam is, durven ze het ineens allemaal te vragen. En ook ouders voor hun kind. En als dat dan mag, wordt er snel nog een tweede kind 'de foto in geparkeerd.' Heel grappig. Ik ben vooral de sjaak met mijn blonde haargordijn en blauwe ogen. Eén meisje komt vier keer terug om nog meer 'ussies' te maken.

En natuurlijk als we aan het fietsen zijn, vinden de mensen dat ook heel interessant. Logisch, ze hebben waarschijnlijk nooit eerder zo'n rare fiets gezien. Ze stellen vragen, steken duimen op, moeten soms erg lachen, willen even aan de fiets zitten. En dat is helemaal niet erg, het is meestal heel gezellig, maar het vraagt ook een en ander. Net als het steeds scherp opletten op de fietsen als we even ergens zitten. Om over het waanzinnige verkeer nu maar even te zwijgen; daar ga ik later nog eens wat uitvoeriger op in. Als ik zélf ook weer afgekoeld ben.. Van mijn moeder heb ik namelijk geleerd dat ik niet 'in the heat of the moment' moet schrijven als het onderwerp niet zo leuk is. 'Laat het even liggen en beschrijf dan later, met meer afstand, wat er gebeurd is.'  True that, want ik ben soms gewoon veel te fel..

Ons niet gezien                                                                                                           Maar in de avond van Beijing is er gewoon het pure, stille fietsen. Bijna niemand die ons stilletjes voorbij ziet glijden over het donkere en natgeregende wegdek.. De straten zijn los van de neonreclames niet heel royaal belicht door lantaarns en dat maakt dat we voor mijn gevoel bijna opgaan in de stad en in het fietsen. Heerlijk voelt dat, bijna meditatief. Oh ja, goed idee: mediteren, dat hebben we al sinds Mongolie niet meer gedaan en is juist af en toe zo lekker in een drukke omgeving. En zeker na het verkeer van overdag.. :)