Onderwaterwereld

22 oktober 2014 - El Nido, Filipijnen

Heb je óóit een afgrond gezien ónder water? Ik ben met stomheid geslagen, kijkend naar zoiets moois... Chiel en ik zijn voor het eerst in ons leven aan het snorkelen in een buitenlandse zee. Wat een mazzel; meteen op een van de beste snorkelspots in de wereld. Gemaskerd springen we van de houten bankaboot om de azuurblauwe onderwaterwereld te verkennen.. Vanaf dat moment gaat er zo'n grote, prachtige nieuwe wereld voor ons open!

Kleurige wereld
De mooiste vissen zwemmen voorbij en de meeste zijn niet al te schuchter, waardoor je heel dicht naar ze toe kunt gaan. Clownvisjes, zwart wit gestreepte visjes (zo klein als die zijn; territoriaal zijn ze zeker, dus ze 'bijten' af en toe in benen en voeten als je te dicht bij komt naar hun smaak), een helblauwe enorme zeester, prachtig gekleurd koraal en magisch blauwpaarse schelpachtigen die hun ribbelmond sluiten als je dichterbij komt. Ook vijfvingerige schelpen, witte visjes die perfect gecamoufleerd boven het witte zand peddelen, krabben, een zeekomkommer, scholen minivisjes met heel felle kleuren, zwarte visjes, helderwitte lange spaghetti-achtige wormen en een regenboogvis (zo moooooi).

Tijd kwijt
Het is gewoon niet op te noemen wat er allemaal voorbij schiet. Kijk vooral ook naar de onderwaterfoto's die we hebben gemaakt. (Tom, dank nogmaals voor je advies voor deze camera: we zijn er zó ongelooflijk blij mee! Past inderdaad perfect bij wat we doen) Uren peddelen we door het water. Dat merk je pas achteraf, want in het water vergeet je volkomen de tijd; zo bijzonder is het allemaal. En aan de rand van het rif is dus een afgrond. Omdat het water zo helder is, zie je hoe diep dat is.. Indrukwekkend. Er komt koud water van die kant, terwijl de rest warm is als een bad. We mogen niet naar de diepe wateren zwemmen van onze kapitein. 'Gevaarlijk,' zegt hij, zonder uit te leggen waarom.

Slik
Net voordat we vanochtend vertrokken met deze dagtrip, keek ik op een poster naar wat hier zoal te bewonderen is aan onderwater-leven. Ehmm. Drie verschillende haaien, waaronder één van formaat 3.50 meter. Oh-my-god. Jaaaa hoor! Nét weer wat voor mij om dat nog even op het allerlaatste moment te zien (terwijl ik eerder had gelezen dat hier géén haaien zitten). Haaien vind ik namelijk nog veeeel enger dan kakkerlakken. Iedereen heeft geloof ik wel een roofdier dat hij of zij het allerengst vindt (Chiel heeft bijvoorbeeld de krokodil) en bij mij is dat met stip op 1 de haai. Op iets té jonge leeftijd heb ik namelijk de Jaws-films gezien (en toen zag ik dat propellortje nog niet zitten) en ook een documentaire over hamerhaaien. Een van de schaarse foutjes in de dappere pogingen tot opvoeding van mijn geliefde ouders, haha ;)

Maar goed, wachtend op de boot vraag ik aan een paar mensen of die haaien in de buurt zitten en ze zeggen van niet. De kapitein daarentegen zegt zonder dat er iemand naar vraagt: 'You might spot a shark over here!' Enthousiast, alsof het iets leuks is. 'Of wat dacht je van dat die haai óns spot?' Denk ik daarop gruwelend. Hoewel ik het snorkelen het einde vind, kijk ik wel heel goed om me heen of ik geen al te grote vissen in de buurt zie..

Foto’s