Sesamgeneugten en koolkuikens

Het is geweldig dat de keuken overal in China anders is en we eten dus elke dag weer nieuwe bijzondere dingen. Tussen de middag stoppen we vaak bij een klein marktje waar aan handkarretjes van alles wordt gebakken. Een van onze favorieten noemen we 'bakplaat' omdat we de Chinese naam ervan niet kunnen onthouden. Je kunt op onze blog filmpjes zien van hoe deze voedzame korianderpannekoek gemaakt wordt. We ontbijten vaak met hier gekochte gezoete pakjes melk, onze befaamde oploskoffie en havermout. En als het meezit hebben we ergens een mierzoet witbrood op de kop kunnen tikken, dat we met tahin eten. We dopen steeds stukjes in een pot met het onvolprezen sesam-genoegen. (De daar ook al schaarse voorraad bruin brood strekte helaas zover als Beijing.) 's Avonds proberen we meestal een van de vele goedkope restaurantjes, al of niet onder begeleiding van een nieuwe Chinese kennis. 

Rariteitenbuffet
Maar zoals valt te verwachten, zien we ook de in onze (vooral mijn..) ogen 'rare' dingen, zoals gekookte ganzenkoppen, varkensneuzen, scalps van diezelfde volle roze jongens (volgens Chiel, want ik kijk bewust soms net niet lang genoeg om te kunnen zien wat het is), het stikt verder overal van de vacuümverpakte kippenbekkies en -voetjes en bakken met ingewanden.. Heerlijk! Maar ik ben ineens de grootste vegetariër die er rondloopt en eet letterlijk nog liever komkommers en een schaal met cherrytomaten (gisteravond) dan dat ik me stort in het experimenteren met dit soort delicatessen. Chiel, die soms wel dingen test, geeft aan dat een kippenvoet alleen maar taai is, alsof je op pure spieren en zenen zit te kauwen. Waarschijnlijk is dat ook zo. En je kunt voor altijd blijven kauwen. Geen succes dus.

Kooltjeskuiken
En laatst waren we ergens waar het hartelijke personeel als 'appetizer' heel royaal een bord met verkoolde (!) kuikens op onze tafel zette. Doodeng gezicht. Het waren net bbq kooltjes, maar dan in de vorm van een zielig vogelbeestje met droef gekrulde pootjes. Yep, toch net te lang gekeken.. Beleefd maar resoluut bedank ik voor dit roetzwarte liefdadigheidsgebaar, maar dat gaat nog niet zo makkelijk.. Want als ik na weinig succesvolle communicatiepogingen mijnerzijds, zelf het bord maar terugbreng naar de keuken en vervolgens snel twee ijskoude biertjes wil bestellen, begrijpt de serveerster me verkeerd.. Ze denkt dat ik me heb bedacht en tóch zo'n stukje kakelvers crematorium wil proeven.. Ik kan nog nét mijn hoofd wild opzij trekken omdat de vrouw me heel enthousiast bijna een stuk vogel vóert. Ik had niet eens gezien dat ze een stukje gepakt had. Aaaahh! Des te meer toe aan mijn koude bier, strijk ik snel met twee flessen neer bij Chiel en verstop me achter het groene glas. Ik geloof dat ik voor de zekerheid noedels met paddenstoelen heb gegeten die avond..