Smaragdstad en de Argali schapen

24 juni 2014 - Ikh Nart, Mongolië

De dagen in het Ikh Nart park zijn geweldig. Het is leuk om met Ulama en Chingerel op pad te zijn en we zien de mooiste dingen. Vandaag een soort hamstertjes met korte staarten, die ook op hun achterpootjes gaan staan, zoals de stokstaartjes.

In het gerkamp van 'Denver Zoo' bekijken we met een laptop van een studente daar naar de beelden die we hebben opgenomen in de slangenkuil. Geen slang te bekennen, maar wel een enorm insect dat we niet kennen, maar dat wegkruipt van de camera en de lamp. Het meisje dat in opleiding is voor dierenarts, wil het filmpje graag kopieren naar haar eigen computer. En ook al zijn er geen slangen te zien; alleen al die langzame afdaling van de camera terwijl de lamp hortend over de rotsige wanden schijnt, is al spannend.. Misschien ook omdat we toen nog op slangen zaten te wachten ;)

We lunchen bij de Red Rock; een rotsformatie van formaat met inderdaad een aarde rode tint. Het is lekker koel in de schaduw van de rots. De teken denken daar blijkbaar net zo over, dus die moeten we extra in de gaten houden. Het herdersechtpaar komt met ons mee lunchen, dus ik smeer voor hen ook broodjes met smeerkaas en pittige worst erop. En Ulama kookt noedels voor ze. Met ons woordenboek erbij wensen we het stel in het Mongools dat hun vee dik en gezond mag zijn - iets wat een beleefdheid is om tegen herders te zeggen. Ze vinden het allemaal erg leuk dat we moeite doen hun taal te spreken. Wij vinden het ook leuk, we leren steeds weer wat nieuws. Al is het wel lastig te onthouden; de taal lijkt in niets op de onze. 

Daarna gaan we nog een stuk wandelen; we klimmen heel hoog over de rotsen heen en zien aan de gigantische hoeveelheid poep waar de Argali schapen zich het liefst ophouden; maar nu even niet.. Het is een heel dunne richel waar we op lopen en dat blijkt zelfs voor die handige klimbeesten wel eens fataal; er liggen drie Argali schedels beneden en Ulama vertelt dat er af en toe wel eens een over de rand glipt.. Brr! Maar die grote klim blijkt de moeite waard...

We hebben een uitzicht... Zo mooi! We zien een droogliggende rivier die misschien ondergronds nog wel verder gaat, waar in de bedding een hele lange strook groene boompjes staat. Zo kun je makkelijk herkennen waar rivieren zijn geweest. En uitgestrekte hoeveelheden 'Ikh Nart' spreiden zich voor ons zicht uit. Wat is dit toch geweldig..

Ik weet niet wat het is dat onze blik op oneindig afleidt naar een blik op de grond, maar als we dus naar beneden kijken dan blijkt dat we in een soort Smaragdstad zijn beland.. Wow, dit zijn niet zomaar mooie glimmende steentjes; ze zijn prachtig! Met allerlei tinten groen en paars en roze en geel en van wit tot gitzwart.. Er zijn smokey christals bij en heldere bergkristallen. En ik zie iets waarvan ik denk dat het amethyst is. Het is zo mooi.. Chiel en ik kijken allebei onze ogen uit. Eerder werd hier gegraven om de stenen voor de verkoop mee te kunnen nemen, maar dat mocht gelukkig niet meer omdat het een beschermd gebied is geworden. En daardoor kunnen wij nu 'in het wild' al die mooie stenen zien! Geweldig... We zijn net kinderen haha. 

's Avonds verschansen we ons gevieren hoog in de rotsen boven een rivierbedding, waar je makkelijker de Argali's kunt spotten. De verrekijker gaat rond en het vergt engelengeduld, maar we zien ze! Die bijzondere, grote schapen die niet in de verste verte op schapen lijken vind ik. Ze zijn erg mooi, met grote, krullende geweien (of zeg je in dit geval toch hoorns? Ik weet het niet ;)) Chiel is zo vernuftig om met de Iphone voor de verrekijker een foto te maken!

Foto’s

2 Reacties

  1. Maarten:
    26 juni 2014
    Ahhhh bakkie koffie vapertje en jullie reisverhalen en foto`s genieten! Xm
  2. Sanne & Michiel:
    26 juni 2014
    ;) thanks! Enjoy!