De stille oase aan de rand van chaos-wereldstad Ho Chi Minh

Yes! Gelukt! In ruim 2100 kilometer zijn we van Hanoi naar Ho Chi Minh City gefietst. Gelukkig de meeste stukken van de route over kleine weggetjes, sommige stukken onvermijdelijk over de snelweg. Onderweg hebben we talloze gerechten gegeten; sommige super lekker met tig kruiden en groenten en mals vlees erin en andere smakeloos met grote hompen kip erin die deden denken aan een onverzorgd vrouwenbeen: met dikke zwarte stekelharen die uit het kippenvelletje staken.... Iiiiiieeeh! Maar of het eten nou goed was of slecht; met gezonde regelmaat spoelden wij de maaltijd weg met een ijsgekoeld lokaal biertje en dat maakte uiteindelijk van iedere maaltijd een succes.

IJs in je bier 
Thuis had ik dat nooit bedacht hoor: een bierpul vullen met ijs en dan je bier erbij gooien. Maar ik ben om. Het is een beetje wat witbier doet op een warme dag: alsof er een ijskastdeur opengaat in je binnenste wiens witte adem je van binnenuit verkoelt. Ik houd het erin: ijs in mijn bier. Behalve bij de biertjes die niet koud gedronken worden natuurlijk. So much on the beer topic.

Fransen 
Onderweg kwamen we alleen op de weg wat lastige lui tegen; verder eigenlijk alleen maar leuke ontmoetingen. Met vele Vietnamezen, de Zwitserse jongens, een Russisch fietserstel en een Franse familie. Waar we nu neergestreken zijj - in het chaotische HCM waarover we door iedereen zijn gewaarschuwd de fietsen en mobiele telefoon te bewaken alsof het een pasgeborene is. We zitten in een uitgelezen prachtig stekje, aan de rand van de stad, in een heel mooie villawijk. En route kwamen we namelijk een Frans stel tegen dat met hun zoontje van drie rondreist per fiets. Oh wat vind ik dat stoer.. Zelf vindt het mannetje het ook prachtig wat hij allemaal meemaakt, aldus moeders. Dat zou ik me namelijk heel sterk afrvagen. Na een tijdje gezellig met hen te hebben gekletst en ervaringen uit te hebben gewisseld, vroegen ze of we gebruik maakten van 'warm showers.' Dat is eigenlijk de couchsurfing site van de wereldfietsers. Nou waren we wel van plan om een warm shower account aan te maken als we weer terug zijn, zodat we andere fietsers kunnen hosten, maar niet echt bezig geweest met zelf bij mensen aan te kloppen. 

Heerlijk plek
Maar de Franse Bèrgère is zo enthousiast over hun verblijf van een week in het appartement van de Belgische fietser Michel, dat we besluiten hem toch ook een berichtje te sturen. Michel blijkt zo goed van vertrouwen dat hij ons bijna meteen instrueert waar we de sleutel van zijn huis kunnen ophalen.. Wat een vertrouwen, hoe mooi. Het lijkt ons ook heel leuk zoiets voor andere fietsers te kunnen doen. Michel zelf is de feestdagen aan het vieren in Europa en wenst ons veel plezier in zijn fijne appartement. Op het dak van het complex zit zelfs een zwembad... My god wat een droomplek om even bij te komen van de ritten en voor te bereiden op Cambodja! Want dat is onze volgende bestemming. De visa zijn binnen, nu nog de laatste preps voordat we die kant op cruisen. 

Langzaam ritme
Het is echt lekker om zo te chillen. Midden in het chaotische HCM halen we de reparatie-onderdelen op om Chiels Son-naaf te repareren. Daarna belanden we bij de jonge Fransoos Benoite, die hier zijn eigen koffietentje is begonnen. Hij vertelt ons talloze horrorverhalen over Cambodja en Laos, maar bedoelt het goed. Naast zijn zaakje kopen we nieuwe fietsspiegels en de dikke scuba drybags die we nu waarschijnlijk niet meer (of heel weinig) nodig zullen hebben. In Cambodja is het bloedheet; het droge seizoen is al even geleden begonnen. Ook in de omliggende landen schijnt overvloedig de zon. Op het balkon bakken we eitjes op ons brandertje omdat de gasfles uit de keuken leeg is. Verder wassen we kleren en zelfs (eindelijk!) de slaapzak. Heerlijk dat dat even kan. Verder even gezellig facetimen met mijn dierbare, geweldige vriendin Liesbeth en een beetje uitslapen. Ook van die mini-kleine repareerdingetjes als het polijsten van onze zonnebrilglazen met witte tandpasta en het naaien van bandjes om onze handremmen vast te zetten voor als ze ergens geparkeerd staan. Het voelt goed om ergens wat langer te zijn. Alsof je daar weer van oplaadt ofzo. Heel apart.