Voormalig party paradijs Vangvieng

29 januari 2015 - Vang Vieng, Laos

Het is een ongelofelijk klere-end van Vientiane naar Luang Prabang. Met name omdat het zo immens steil is allemaal.. Geen vlakke weg te bekennen. Tussendoor stoppen we voor een paar dagen chillen, bij-fourageren en wat actief vertier in het voormalige party-paradijs Vangvieng. 

Drijven & drinken 
Aldaar werd de lichtzinnige combinatie van drank, drugs (opium, wiet, chrystal meth, paddestoelen en coke) en stunts uithalen in een snelstromende rivier dusdanig veel Westerse jonge, domme toeristen fataal, dat er op den duur 'regels' kwamen in het door hotels en bars onnatuurlijk fors uitgedeide dorpje. Tig bars aan de rivier, die al jarenlang bijna gratis emmers drank hadden geschonken aan de op rubber banden varende toeristen, moesten de deuren sluiten. Schommels en touwen boven gevaarlijke stukken van de rivier (rotsen, stevige stroming in combinatie met stunts als 'the flying fox'; google maar) werden verwijderd. 

Verandering
Inmiddels is het monopolie van de exploitatie gelukkig in vertrouwde handen: louter het hoofd van de lokale politie heeft nog een paar bars aan de rivier. Veilig toch? Zou je denken. Maar nee: die paar bars zijn er nog steeds om exact dat te doen wat ze altijd al deden: zorgen dat het alcoholniveau van de voorbij drijvende jongelingen op peil blijft. De kids (vaak jonger dan 18, yeah, party hard!) moeten voor ze een band meenemen gewoon even tekenen dat ze voor alles wat ze doen en laten helemaal zelf verantwoordelijk zijn en dat de bar-eigenaar niks voor ze kan en zal doen. Alles is te koop en macht corrumpeert, zo blijkt maar weer eens. Mij spreekt het Salou-achtige concept van tanken terwijl je in de rivier drijft überhaupt niet aan en de gedachte aan de talloze doden die de rivier door de jaren heeft opgeëist maakt me niet heel veel enthousiaster.

In plaats daarvan zitten we lekker op het droge onze tong nat te houden met vruchtensapjes en biertjes. We hebben een klein hutje van bamboe geconfisqueerd dat net in de rivier ligt. Veel andere toeristen doen hetzelfde. Chiels voeten hangen in het water en zijn hoofd ligt op mijn benen en we ouwehoeren eindeloos over hoe mooi en divers deze reis toch is. 

De watergrot
Naast het Westerse en goedkope eten waar we ons hier weer rijkelijk aan tegoed doen, gaan we ook 'op avontuur'. Fietsen naar de 'Water Cave' en daar gaan we op zo'n zwarte vrachtwagenbinnenband liggen en met een hoofdlamp op trekken we onszelf aan een gespannen touw een diepe, donkere grot in. Een jonge Laotiaanse gids gaat ons voor. De grot is bijna een kilometer diep en zonder de lamp zie je geen hand voor ogen. Echt heel gaaf! We zien stalactietachtige vormen en eentje is wel heel bijzonder: met een omvang van meer dan een kubieke meter en talloze glimmertjes die fonkelen als we er met onze lampen overheen schijnen.. Zo gaaf! 

Kabelen
Een andere dag gaan we ziplinen. Dat is eigenlijk kabelbanen 2.0. We worden in een klimmerstuigje gehesen van het Franse merk Pretzl (gelukkig geen lokale meuk, daar heb ik goed naar gekeken..) en met mijn lichte hoogtevrees gaan we omhoog. Chiel heeft nergens last van, want die is nergens bang voor. Behalve - bekent hij heel eerlijk - voor de bloedzuiger van formaat die ik later net op tijd van zijn rug trek. Als zo'n critter zich heeft vastgezogen dan moet je hem er niet aftrekken, maar met een aansteker zorgen dat hij loslaat. Het ziplinen zelf is best leuk, maar minder bijzonder dan ik had verwacht. Je gaat vanaf een houten plateau in de boom aan een ijzeren kabel hangen met een katrol van je tuig, laat jezelf gaan en je zoeft naar de overkant, naar een ander plateau. Daarop staat een van de gidsen te gebaren wanneer je door mag sjezen en wanneer je met je houten stok moet gaan afremmen. 

Hoogtevrees
Dan vangt de gids je op en zekert je aan een kabel op het nieuwe plateau. Zo roetsj je hoog en een heel eind door de jungle; een mooi uitzicht heb je zeker. Soms moet je met een staalkabelbrug bestaand uit één touw om op te staan en twee aan de zijkant om je aan vast te houden naar een ander plateau lopen. Dat vind ik al minder leuk, maar ik knijp hem pas echt als we over een heel smalle en lange houten plank moeten lopen naar een ander plateau.. (Zie foto's) Het enige waar je je aan vast kunt houden is een rij korte touwtjes boven je hoofd, waarbij je steeds de volgende vast moet pakken, die een halve meter verder hangt. De plank (het zijn er eigenlijk meerdere achter elkaar) buigt in een boog door naar beneden en eronder zit weer een staalkabel. De guides vinden het grappig om de plank extra te laten schudden en het zweet staat tussen mijn tenen. Het helpt niet dat Chiel erg tactloos zegt: 'Heb je dat filmpje ook gezien van een man die zonder zekering en alleen met een stok voor de balans over een touw over de Grand Canyon loopt?' Jezus, lekkere timing Chiel!! Grrrrrrrr.. 

Ik ben zo blij als ik van die brug af ben.. Jemig. Echt, wat vond ik dat vreselijk. Hoogtevrees alom. Van het laatste plateau zakken we om de beurt aan een touw naar beneden. Het is meer dan tien meter en het eerste stukje zakken we langzaam en dan laat onze gids ons een korte vrije val maken: maag schiet alle kanten op, aaaaahhh! Dan staan we weer op de grond en ik moet echt even bijkomen van de stress van die enge bruggen tussen de plateaus...

Het was al met al best grappig om een keer te doen, dat ziplinen, maar we zouden het allebei niet nog eens doen. We vinden de lange afdalingen in de bergen op onze ligfietsen veel meer een kick. Soms zijn ze wel 36 kilometer en super steil.. Dan ga je zooo hard naar beneden. Veel vetter dan kabelbanen! 

Foto’s

5 Reacties

  1. Gwen:
    15 februari 2015
    wat een afschuwelijk eng looprek... misdadig!!
  2. Thea:
    15 februari 2015
    ammenooitniet
  3. Yvonne:
    15 februari 2015
    Wat een leuke en spannende dingen doen jullie.
    Ik heb nog niet eerder gereageerd, maar volg wel alle verhalen. Echt superleuk!
    Bijzonder voor jullie om dit mee te maken lijkt me en bijnzonder dat ik van zo'n afstand toch door de verhalen en foto's een beetje meekrijg van de wereld... Bedankt! Xxx Yvonne
  4. Trees:
    15 februari 2015
    Behalve dat plankie lijkt me dat ziplinen wel te gek! En lekker praten over wat jullie allemaal meemaken kost de rest van je leven!
    Leuk stuk weer.
  5. Eline:
    17 februari 2015
    Lijkt op via ferrata dat is ook erg leuk om te doen, heb je zelfs in de uithof, maar buiten is nog leuker. Frankrijk heeft veel gratis locaties, maar dan wel nog spullen huren (kan op veel locaties) of zelf meenemen. Belgie heeft ook veel locaties. En in Nederland vind je het ook wel buiten hoor, iets minder heftig helaas en dan betaal je iets meer (locaties zelf hebben materiaal).