Westkust

Onze lieve schat Chi-we, die jullie in de laatst geüploade video kunnen zien achter de bbq, heeft ons gekoppeld aan een aantal vrienden over het eiland, waar we gewoon langs mogen gaan om er te crashen. 'I expect the same from you guys when I come to visit you,' zegt Chi-we lachend als we tijdelijk afscheid van hem nemen. Dikke kans dat hij ons op komt zoeken als we thuis zijn, zo leuk! We zouden alles in het werk stellen om hem een geweldige tijd te geven in ons kleine kaaslandje. Hij zou lekker bij ons kunnen pitten en eten en we zouden hem de leuke dingen laten zien en beleven. Toeristen in eigen land & party on. 

Anders?
Maar het gekke is dat we niet zo snel zouden 'regelen' dat hij in verschillende steden bij vrienden of bekenden van ons zou kunnen slapen. We hebben het erover dat dit in Nederland toch anders is. We zouden niet zomaar anderen op willen zadelen met een kennis omdat we diegene zelf zo graag zouden helpen. Voelt een beetje alsof we van ons 'probleem' plots het probleem van onze vrienden zouden maken. Benieuwd hoe jullie dit zien. Is Nederland in dit soort dingen cultureel anders? Of zijn Chiel en ik gewoon zo? Hoe zouden jullie het vinden als een van jullie vrienden vroeg een vreemde reiziger een slaapplek aan te bieden? 

Oost en west
We fietsen via de westkust naar beneden en bewaren zo de oostkust voor het laatst. 'You guys should really save the best for last,' had de Amerikaanse Brendan ons gewaarschuwd. 'Just go through the westcoast as fast as you can, so you can spend more time down south and on the gorgeous eastcoast. Westcoast is too crowded, too much industry and just not so pretty.' Zo geadviseerd, zo gedaan.

VOC 
Maar het gaat niet overal even snel; als de zon begint te zakken, besluiten we in de duinen te kamperen. De nachtelijke hitte is echter ondraaglijk en resulteert in veel te weinig slaap. Zelfs met een meditatie lukt het niet in slaap te vallen. De volgende dag bezoeken we fort Zeelandia, een van de fysieke overblijfselen uit de VOC-tijd. De 'roodharigen' zoals ze door de Taiwanezen werden genoemd, vestigden zich in de gouden eeuw op het eiland om van daar te handelen met China en Japan. Erg leuk om te zien hoe de grote vesting origineel was gebouwd, door anderen afgefakkeld en door de Japanners weer opgebouwd en overgenomen.  Ook leuk om de oud Hollandse teksten te proberen te lezen. 

Tyfoon
Vervolgens is het wachten tot de grenzeloos grote bak water uit de lucht eindelijk leeg is; met massa's tegelijk komt het naar beneden. De geparkeerde fietsen gaan er gewoon door onderuit. Te nat, te glad en bám!  Dat dit een voorteken is van een tyfoon, wisten we al en we worden er ook nog voor gewaarschuwd door Chi-we.. Door tig teveel stoplichten en het slechte weer zijn we veel later dan gepland in Kaohshiung, bij Chi-we's Amerikaanse vriend Grant, waar we vannacht blijven slapen.