What would you do if...

Over vandaag zou ik van alles kunnen vertellen; van de mooie stranden op het eiland Cuyo, waar we een tussenstop maakten. Over de ontmoeting met een Argentijnse accountant, wier twee jaar werkervaring waarschijnlijk hadden gevoeld als twintig, waarna hij nog net niet gillend op reis was gegaan; in zijn eentje door Azië. Over hoe we gedriëen een tricycle huurden en over de slechte wegen stuiterden om het eiland te bekijken. Ik zou kunnen mijmeren over de vliegende vissen die ik zag, uren turend in het diepblauwe water van de Chinese zee. Of hoe ik mijn kakkerlak-horror te boven kwam en de tweede nacht - tot mijn verbazing achteraf - in hun scharrelend midden sliep als een roos.

Maar liever haak ik in op een heel korte ontmoeting. We lopen een Zwitser tegen het lijf die op het eiland woont en schrijft over Boeddhistische kunst. Hij vertelt ons korte, maar levensbepalende frases uit zijn leven. 'I started choosing my priorities in life when I was 16.' Ik vraag hem of ik zo onbeleefd mag zijn om te vragen naar wat zijn prioriteiten waren. 'To do what I réally want to do... and then I decided to stick to it.' Hij zwijgt even en kijkt uit over de zee, leunend op een houten balustrade. Dan richt hij zich weer tot ons. 'Do what you really want to do folks, life is too short not to enjoy every single part of it.'

Ik denk, teruglopend naar ons voertuig, aan de woorden van Alan Watts, die ik zo treffend vind, als het gaat om hoe wij Westerlingen prioriteiten zijn gaan stellen in het leven. Ik heb de indruk dat geld ongewild bijna het epicentrum is geworden van ons leven. Ook al hecht je aan het geld zelf nauwelijks waarde; het lijkt binnen ons leefsysteem overal voor nodig. Watts geeft aan dat hier een denkfout zit.

Als je geld heel belangrijk maakt, is dat waar je je hele leven mee bezig bent. Hij geeft aan: als je nou even de gedachte loslaat dat je op een of andere manier aan geld moet komen om in je behoeften te voorzien. Doe eerst dat, want dat is voor velen van ons al lastig genoeg. En stel jezelf vervolgens de vraag: wat zou ik nou echt graag willen doen in mijn leven, als geld geen punt was? Watts gelooft dat als je doet wat je écht leuk vindt, je daar uiteindelijk door passie en toewijding een 'meester' in wordt. En dat het niet bestaat dat jij de enige bent die interesse heeft in jouw passie. Als gevolg daarvan zullen er volgens hem altijd mensen zijn die bv jouw product kopen. 

Dat is dus andersom redeneren: eerst focussen op wat je echt wilt doen. Waar word je nou echt blij van? What makes your heart sing? En niet eerst: hoe kom ik aan geld om in mijn onderhoud te voorzien?

Alleen vind ik het een uitdaging om erop te vertrouwen dat als ik écht blijf doen wat ik leuk vind, dat de rest dan ook wel goed komt. Met andere woorden: dat ik mijn rekeningen kan blijven betalen enzo. Toch is het vertrouwen 'dat alles altijd goedkomt en zo niet, dan toch' juist iets wat we leren op deze reis, waar genoeg misgaat. Als ik dat doortrek op mijn leven thuis, weet ik dat ik toch mooi ga doen wat ik écht heel leuk vind: coaching geven en schrijven. 

Hierbij het filmpje met de woorden van Watts:
https://m.youtube.com/watch?v=mnFUDVpFwFQ