Wikken & wegen

'Nee, die gaat niet mee hoor, die is een halve kilo!' zegt Chiel  als hij ziet hoever de weegschaal uitslaat onder het gewicht  van de ingenieuze waterfilter van MSR. 'Echt wel, die  hebben we van mijn ouders gekregen!'

Eigenlijk was dit  vernuftige apparaatje het eerste item dat we hadden voor deze  reis, die we al een tijd in ons hoofd hadden. Het zuivert 99,99% van de parasieten in water en 99% van de bacteriën en metalen. Waarna je het veilig kunt drinken zonder het nog te koken. Je kunt er praktisch elke soort water mee filteren, behalve als je denkt dat er virussen in het water kunnen zitten (zoals waar veel vee in het water staat, of als de mensen het water ook zelf als toilet en begraafplaats gebruiken. Maar ja dat water wil je dan ook onder geen beding. Hoe gefilterd ook.) Maar het ding weegt dus een halve kilo. En als je op de fiets bent, is dat best veel.

Vervolgens kwam het gesprek op; nemen we een extra volle fles water mee of die zuiveraar? En wat kom je steeds eerder tegen; een beekje om nieuw water te filteren, of een dorpje waar we onze flessen gewoon uit de dorpsbron kunnen vullen? Google maps zoomde niet genoeg in om de beekjes te kunnen zien. Eigenlijk weet je het gewoon niet.

Mijn schoonzusje had op haar wereldreis een waterfilter mee die ze in 9 maanden niet gebruikt heeft. Maar zij waren met een auto (hele gave oude Ford Transit) en konden dus sowieso meer water meenemen. Conclusie is: we nemen hem mee en als we hem in Mongolie en China niet gebruikt hebben, sturen we hem met de post mee naar huis. Maar ik denk dat hij voor de wereldfietser nog wel eens handig zou kunnen zijn..

Op deze manier zijn we aan het wikken en wegen. Wat kan er mee, wat blijft er toch maar thuis? Kopen we een hoes waarin we onze bedjes kunnen klemmen zodat ze tegen elkaar aan blijven liggen en accepteren we er nog een halve kilo (!) bij? Of maken we zelf een lichtere variant. Keuzes, keuzes. Maar wel heel leuke keuzes! ;-)