Zomer in de herfst..

De 'speeltuinen' hier in de parken worden niet gebruikt door kinderen, maar door.... oude mensen! Dat zou je niet verwachten hè? Naast de standaard speeltoestellen die vast eigenlijk bedoeld waren voor de kleintjes, zien we blauw-geel gekleurde metalen cross-trainers, rekstokken, bruggen - die je vast nog kent uit de gymles - en talloze outdoor-massage apparaten. Het ligt er maar net aan hoe je ze gebruikt, want het hadden ook martelwerktuigen kunnen zijn.

Buigzaam als een rietje
Er wordt overal druk gerekt en gestrekt. En niet zomaar: een man van zeker om en nabij de negentig zwaait alsof het niks is zó zijn been in de lucht en legt dat op een vrij hoog hek. Netjes gestrekt ook nog! Hij rekt het been zo ver als zijn ledematen het verdragen kunnen, masseert de boel vervolgens even en doet dan flux het andere been.. Chiel en ik kijken elkaar verbijsterd aan.. Het is echt weer zo'n 'Hè??!!' momentje. 

Work that body! 
En vandaag, als we in een park lopen dat hoofdzakelijk wordt bezocht door de mensen die er in de buurt wonen (en niet wordt platgewalst door toeristen zoals wij; excuus!) zien we ontzettend veel oude mensen. En oke: sommigen lezen heerlijk in alle rust en schoenloos een boekje. Ze maken het zich zo comfortabel als dat gaat op een houten bank en genieten zo te zien van de schaduw van de vele verschillende loof- en naaldbomen. En aan de daarvoor gemaakte zitjes spelen mannen met wat toeschouwers erbij Chinees schaak. 

Maar verreweg de meeste ouderen zijn in de actieve modus! Bij een klimrek krijgt een oude dame uitleg van een leeftijdgenoot (haar man? Haar personal trainer? Gewoon een hunk uit haar sportschool?) over hoe ze moet slingeren van de ene naar de andere kant. De crosstrainers zijn allemaal bezet, evenals de massagestoeltjes en de kuitenwrijfapparatuur. Een man tennist rustig in zijn eentje tegen de muur en even verderop tussen de bomen doen een paar mannen tai chi. Wat is dit leuk om te zien!

En er was... muziek
En dan naderen we het 'muziekgebied' van het park. In diverse typisch Chinese houten prieeltjes, omlijst met weelderig groen groeisel en tot het hoogste punt van het dak bedekt met wijnranken, oefent de plaatselijke accordeonclub.. Dan passeren we een man die een gedicht voordraagt. Samen met een kompaan doet hij een wedstrijd wie het beste voordraagt. Met veel theater, volume en bombarie toont hij zijn kunsten. Even verderop speelt een bandje met een paar saxofonen. En weer ergens anders zien we de oude van dagen dansen.. Het lijkt een beetje op een tango. De begeleidende muziek komt uit een ghettoblaster. :) 

Ze hebben het zo te zien zó naar hun zin en ik word hier zó blij van.. Volgens Ellen, het Chinese meisje dat met ons mee is vandaag omdat ze meer over het Westen wil weten, is dit omdat de oudere mensen niet zo goed weten wat ze moeten doen met de tijd die ze hebben in hun pensioen. Maar zo te zien weten ze het heel goed en ze lijken het super leuk te vinden! 'The old Chinese people are looking for a community; that's why they like to do stuff like this together in groups.' 

Voorbeeld
Aan al deze geweldige oudere mensen wil ik graag een voorbeeld nemen. Ik vind het echt eindeloos als mensen tot in de herfst of zelfs de winter van hun leven, nog zo vaak zelf voor zomer zorgen.. Ze lachen, ze dansen, maken muziek en hebben lol. Ze zijn nog lenig en flexibel en dat werkt vast ook door in hun geest. Ik hou ervan. Al snap ik dat het ook niet altijd kan door omstandigheden. Maar áls het lukt dan wil ik later ook op op die manier oud zijn. En met een lange zilveren vlecht, een vrolijke jurk en alles behalve grijze of beige schoenen door het leven gaan. En mascara natuurlijk ;) Met soms een schort vol verfvlekken voor, waar penselen uitsteken. 

Met een hoop verhalen om te vertellen aan wie het horen wil, of gewoon om zelf nog af en toe vanuit de geestelijke torenkamer te herbeleven. Met een hart dat tevreden is. Een hart dat veel heeft liefgehad. En natuurlijk komen Chiel en Ballie - beiden gehuld in blauwe stofjas - onder een klassieke auto vandaan gekropen omdat ik koffie heb gezet en we samen in de zon weer van een van die vele Bertolli-momentjes genieten.. 

Die met veel kabaal wordt verstoord als mijn vriendin Liesbeth langskomt met haar Sebas en een fles sherry (tegen die tijd lusten we dat vást). Dan doen we eerst gevijven een glaasje (of meer) en daarna gaan Lies en ik met zonneklep en een korte broek die we nog steeds kunnen hebben (jaja) lekker tennissen in de prima verdraagbare avondzon. Al klagen we met krakerige stem waarschijnlijk toch wel steen en been dat het véél te warm is en dat we dáárdoor minder goed spelen... ;) En in de avond komen Eline en V en Jesse en Lisa langs voor het eten (ik rol dan nog steeds sushi) en drinken we prosecco in de tuin, besluitend dat we allemaal écht nog niet te oud zijn om te reizen.. 

Oh ja en oproep aan iedereen: we hopen dat jullie allemaal nog lang, flexi, gezond en gelukkig in ons leven willen blijven zijn en wij in dat van jullie mogen blijven komen. Ook als we ooit oud maar jong zijn. Laten we er altijd een feestje van blijven maken met zijn allen! <3