Eerste & laatste keren

De eerste keer geoefend met een...plastuit.. (Damn, dat  is wel het laatste wat ik ooit had verwacht te zullen gebruiken. Maar na tig hilarische verhalen van mijn schoonzusje over het onuitputtelijke nut van zo'n ding op reis, was ik om. En prompt twee weken later kreeg ik van haar een prachtige paars exemplaar..) Met succes en zonder knoeien in de pot. Staand plassen: check!

De laatste keer sushi eten. Van de week voor de laatste keer van het jaar een uitgebreide sushi maaltijd gemaakt voor een hoop leuke mensen. Het onderwerp sushi is samen met 'boterham kaas' het grote taboe-onderwerp tijdens onze reis. Stel je voor dat je hongerig door het lege Mongolie fietst en ineens gaat zitten denken aan dikke bruine boterhammen met kaas...en als je die dan op hebt in je hoofd komt de sushi voorbij... Neeeeee, niet doen! We gaan ons gewoon overgeven aan de (zacht uitgedrukt) minder exotische keuken van dit land.

De eerste keer een vliegticket enkeltje geboekt... Spannend! Geen idee waarvandaan we terug zullen vliegen.. De reis ziet er nu als volgt uit: Mongolie, China en dan Vietnam. Maar hoe lang we waar zijn? Geen idee. Dus ook niet wat de laatste bestemming zal zijn. Heerlijk dat dat alles nog open ligt.. vrijheid!

De laatste keer naar het werk! Chiel hangt zijn pak in de kast, levert zijn auto in en loopt lekker de hele dag op slippers rond, zie mooie illusterende foto ;-)

De eerste keer een lange tocht maken met onze nieuwe reisfietsen: aanstaande maandag, naar Chiel's tante in Hulst. Leuuuk! 140 Kilometer 'om de spieren op te warmen' ;-) Veel mensen vragen of we tijdens de reis een bepaald aantal kilometers per dag willen afleggen. Het antwoord is steevast: 'Nee hoor, we fietsen zoveel als we zin hebben en zo ver dat we genoeg water en eten kunnen inslaan.' Kamperen kan in Mongolie bijna overal. Van andere fietsers door Mongolie hebben we vernomen dat zij gemiddeld zo'n 60 km per dag aflegden. Ik ben benieuwd!