Nieuwe spullen

Vandaag lopen we heel UB door, op zoek naar vervanging voor de 'verloren relikwieën' van de reis. We hebben goed uitgezocht wat waar te krijg is en gebeld over voorraden. En zo kopen we eerst in een van de weinige buitensportzaken die Mongolie rijk is (Seven Summits - ideaal voor wie nog eens deze kant op komt met eigen 'verblijfje') een lichtgewicht kookstel. Dit keer van Duitse makelij; kunnen we direct kijken welke het beste is.

Dan cruisen we kilometers door de stad om twee in een veraf gelegen woonwijkje (de logica hiervan ontgaat me een beetje) fietsenwinkeltjes op te zoeken. Bij 'Atilla bikeshop' nemen we een fietspompje (van Action kwaliteit, maar ja) mee en bij de zaak die Max hier op de blog al aanhaalde (van de honorair consul van Belgie - dat wisten we niet) kopen we twee koplampjes - helaas op batterijen, ze hebben niets dat aansluit op de naaf. Maar laat ik absoluut niet klagen; we mogen blij zijn dat we dit uberhaupt kunnen krijgen in een land waar je bijna alleen in haar hoofdstad -en dan nog steeds zeer zelden- een paar medefietsers treft. Dus. 

Het meisje dat ons helpt in deze winkel spreekt alsof ze in Amerika is geboren - inclusief accent. Ze snapt precies en meteen wat we zoeken en bedoelen en dat is best even een verademing.. We zoeken nog wat moertjes uit een doosje en vertrekken meer dan tevreden. Spiegels kunnen we niet krijgen, maar daar maken we zelf wel iets creatiefs voor. Als je kijkt naar de kwaliteit die ze hier verkopen (en dat doen we zeker niet te lang) zijn we extra blij dat we in Nederland bij onze vriend Ballie (van Kemper fietsen) zulke goede spullen kunnen vinden. Dat is het leuke; door dit soort dingen krijg je gewoon een scherper beeld van alle rijkdommen en goede dingen van thuis. 

In de 'bonustijd' in UB scoren we nog een grote fles vodka voor het stel dat helemaal met ons hierheen reed. Engeltjes tot het oneindige.. Ennn een lippenbalsem met SPF 20 (eigenlijk het enige ding dat we waren vergeten mee te nemen), want die dorre vellen aan onze ingedroogde lippen na de woestijnfietstochten was geen gezicht en geen gevoel. Ennn een nieuwe piercing voor Chiel z'n tong; het onderste bolletje liet steeds los en had hij met secondelijm vastgezet. Ideaal allemaal.

Op de terugtocht maken we een stop op een heuvel. De man gaat met de fles vodka en een bekertje naar buiten (misschien zit ie er toch mee dat ie zo'n eind moet rijden en drinkt hij dat nu even van zich af?) en loopt naar de heuvel. Daar ligt een klein offerplaatsje. Aha. En hij gooit een klein beetje vodka in de lucht. Dan doet zijn vriendin dat ook en dan krijg ik het bekertje in handen gedrukt. Omdat ik niet precies had gezien hoe hij het ritueel uitvoerde, gooi ik een keer vooruit en toen zat er nog wat in; dat gooi ik ook vooruit terwijl ik me bedenk: volgens mij gooide hij ook nog wat naar achteren over zijn hoofd. Dus enigszins vertwijfeld en met eigenlijk lege beker maak ik nog maar een grote boog over mijn hoofd. Het stel komt echt niet meer bij... ;) ze doen dit ritueel trouwens om de goden gunstig te stemmen. En daar hangt een hoop vanaf als je de talloze lege flessen langs de weg ziet..